Komens lint… ook geliefd door de Führer

 

MUSEUM VAN LINTNIJVERHEID

Komens lint... ook geliefd door de Führer 

Voorgesteld door: Olivier CLYNCKEMAILLIE, Curator-Directeur, Algemeen afgevaardigde

 

En dan nog maar te denken dat hij misschien zelf kon worden vergast op enkele kilometers van bij ons (want hij wist eraan te ontsnappen...). Het was in 1918, in Wervik. Wie dan? Wel... Een kleine korporaal met snor, natuurlijk! Hij was even geërgerd als ergerlijk, met clowneske gebaren die veel minder grappig waren dan die van Charlie Chaplin. Bovendien was hij racist, xenofoob en had hij een ongelooflijk ego. Hij dacht van zichzelf dat hij een groot oorlogsstrateeg was! Bovendien koos hij zijn toekomstig beroep tijdens de Eerste Werldoorlog: hij wilde furore maken als Führer!

Ja, beste vrienden, dit misselijkmakend wezen met de naam Adolf Hitler, is sterk verbonden met onze stad Komen en nog meer met de lintfabriek. Een beknopt historisch overzicht. Vanaf de start van het conflict in onze regio, bezetten Beierse soldaten de stad Komen. Ze vestigden zich hier definitief op 6 oktober 1914, maar sloegen er niet in om door de geallieerde lijnen te breken om verder op te rukken naar de Noordzee. Komen, een moderne industriestad beschikte op dat moment over alle troeven om een goede uitvalsbasis te zijn voor het leger van het Deutsche Reich. De fabrieken werden gevorderd, de (op dat moment zeer grote voorraden) werden geplunderd en de gebouwen werden getransformeerd. Terwijl het lawaai van de boetnaalden stilaan verdween, werd het vervangen door het lawaai van de geweren en het geblaf van de bezetters. In Komen werden alle lintfabrieken getransformeerd: tot kazernes voor de troepen, ziekenhuizen, gevangenissen, ontluizingscentra voor de soldaten die terugkeerden van het front en zelfs tot... cultureel centrum!

 

 

In de rue d’Armentières in Komen-Frankrijk, werd de trotse fabriek van Gallant opengesteld voor zowel toneelgezelschappen als hospikken van het Duitse Rode Kruis. Dat is ook te zien op een foto die onlangs werd gekocht op een openbare veiling door het Museum van de Lintnijverheid. Voornoemde kleine man met snor is echter niet te zien op deze foto, omdat hij in maart 1915 elders verbleef. Hij bevond zich destijds namelijk een beetje verder, in De Weppes, vlakbij Fromelles. De Duitse militaire archieven blijven echter formeel: hij verbleef in Komen en, meer specifiek, hij was gehuisvest in de kazerne in de voormalige fabriek van Gallant. Dit weerhield Adolf er niet van om te vallen voor het barmeisje van café “Au Fossoyeur” in België. Gelukkig liet de jonge Madeleine Coulie zich niet verleiden door zijn charmes! Desalniettemin besloot Hitler tijdens de Tweede Wereldoorlog, met name op 29 mei 1940, om terug te keren naar de plek van zijn eerste militaire carrière in Vlaanderen en hield hij halt in Komen, waar hij (tevergeefs) op zoek ging naar het meisje! Hoe dan ook, na de Eerste Wereldoorlog was Komen voor meer dan 98% verwoest. De heer Gallant liet Komen achter zich en vluchtte naar Bernay, in Normandië (waar hij een fabriek oprichtte met enkele verbannen Komense lintfabrikanten). Vervolgens besloot hij om zijn lintfabriek te verhuizen naar Tourcoing, rue d’Alger. Misschien was hij te bang dat zijn fabriek in Komen niet opnieuw zou kunnen bloeien en groeien!

Meer informatie over het Museum van Lintnijverheid in Komen.

 

Ce contenu vous a-t-il plu ?

Merci d’avoir cliqué !

4 utilisateurs ont aimé ce contenu Cliquez sur le cœur pour aimer ce contenu